Whakatane

Dinsdag 27 maart
Het mooie van een vakantie waar er niets vaststaat is, dat je ongestraft je plannen kunt wijzigen.
Na de kaart nog eens goed bekeken te hebben, zijn we tot conclusie gekomen, dat we vandaag terug gaan richting de Pacific.
Vanuit Rotorua weg 30 opgezocht.
Weer een echte Scienic way, zoals de meeste wegen in Nieuw Zeeland.
De weg voerde ons langs diverse lakes, door subtropische wouden en allerlei dorpjes.
Aan Lake Rotoiti de camper stil gezet en een half uurtje heerlijk zitten genieten.
Weer volop fruit, dit keer kiwi’s, die binnenkort geplukt gaan worden, ook door ons dus.
Doorgereden naar Whakatane aan de kust.
Bij de Mac geweest. Nee geen burger, maar een overheerlijk ijsje.
Via het boek van Wilderness een pracht plek gevonden, waar we vannacht de camper neer kunnen zetten.
Boven de stad Whakatane bij een lookout.
Fantastisch uitzicht, over de stad en over de oceaan en een prachtige zonsondergang meegemaakt.
Deze mooie plek in NZ zullen we niet gauw vergeten.
SUPER plek!!!

Vandaag gereden 95 km

Rotorua en omgeving

zaterdag 24 maart, zondag 25 maart en maandag 26 maart.

Na een onrustige nacht/ochtend door rumoer door komende en gaande kampeerders gaan we vandaag naar Rotorua.
Rotorua staat bekend als het warme nest van de Maori.
De stad is gebouwd op een onstabiele en borrelende geyser bodem
.
Het weer liet ons weer in de steek, het regende pijpenstelen.
Eerst bij de plaatselijke I-Site langs en informatie ingewonnen.
We willen een Maori cultuuravond gaan bijwonen.
Naar de goede Top10 camping gereden en twee nachten gereserveerd.
Meteen voor zondagavond het Maori gebeuren geboekt.
In de middag nog wat boodschappen en toen uitgevloerd in de camper.

Zondag werden we wakker en hebben ons nog een keer omgekeerd, het regende weer.
Om 10:30 uur er uit, ontbijtje met een gekookt eitje.
’s Middags aan het meer gezeten en gekeken wat de Chinezen toch een raar volk is, als er foto’s kunnen worden gemaakt.
Middenin in Rotorua ligt een prachtig park.
In dit park tijdens een wandeling alles gezien wat Rotorua zo bekend maakt. Volop kokende modderputten, grote geysers en veel warm water poelen.

Werden om 18:30 uur opgehaald door de bus van het Tamaki Maori Village.
Een hele avond verzorgd, cultuur, zang,dans en een origineel Maori buffet.
Het eten wordt in de grond klaar gestoomd.
Een hele avond een folkloristische happening.
Uiteraard werden alle mannen van onze groep uitgenodigd om de agressieve krijgsdans de Haka, mee te doen.
Stampen, wilde stoten en angstaanjagende kreten uiten, rollen met je ogen en je tong naar buiten.
Het geheel geeft je een hele bijzondere kijk op het leven van de Maori’s
Een vrolijke en zingende chauffeur Dennis bracht ons, na 3 keer rondje rotonde te hebben gereden, om 22:30 uur weer thuis.

Maandag naar Waimangu Vulcanic Valley geweest.
Dit is het jongste nog werkende geologisch gebied van Nieuw Zeeland.
De uitbarstingen van 1886 van de Tawarera en omgeving hebben dit landschap gevormd.
De volgende grote eruptie van 1917 heeft het definitieve landschap gecreëerd.
Laatste kleinere eruptie was in 1973.
Onder de grond waar je op loopt, borrelt en kookt het nog steeds.
Er komen dan ook regelmatig kleine breuken in de aarde waaruit het warme water borrelt.
Er is één poel, waar een geyser regelmatig water van 97 graden naar buiten stoot.

Terug op de camping besloten om morgen dit fascinerend gedeelte van Nieuw Zeeland te verlaten en terug te keren naar de kust, richting Tauranga.

gereden km in het weekend 88

Buried Village

vrijdag 23 maart
Werden vanmorgen om 8:00 uur wakker gemaakt.
Volop drukte op de overnachtinsplaats.
Er wordt gecontroleerd of er betaald is voor het overnachten.
Bleek dat de meesten dit waren “vergeten”, dus de hosts kwamen alsnog even de rekening presenteren.
Waren al diverse auto’s vroeg vertrokken, die zullen dus wel niet betaald hebben.
Wij hadden gelezen over Buried Village, de begraven stad,Te Wairoa.
Dit is een openlucht museum waar je een indruk krijgt van de rampzalige gebeurtenissen in 1886.
In juni kwam de vulkaan Tarawera tot uitbarsting.
Niet alleen lava en gloeiend hete stenen maar ook een modder/gaswolk van 9 km hoog werd uitgebraakt.
Hierdoor werd het dorp Te Wairoa voor de helft vernietigd en bedolven onder een laag vulkanisch materiaal van één meter dik.
Dit moet een macaber beeld zijn geweest
Er vielen 153 doden bij deze natuurramp.
Door deze uitbarstingen is het prachtige Lake Tarawera onstaan.
Ruim 50 jaar later zijn ze begonnen met opgravingen, waarbij de fundamenten werden blootgelegd.
Hebben een tijdje in het museum doorgebracht en gezien, wat het is, om onder één meter modder te worden bedolven, zéér indrukwekkend.
Het Green Lake en het Bleu Lake bekeken.
Op het laatste waren nationale schoolwedstrijden Maori kajakken.
Met 6 man in een boot, geknield met een peddel zo snel mogelijk naar de finish.
Erg leuk en een poosje supporter gespeeld.
Het Green Lake is privé grond en wordt door de Maori’s gezien als een heilige plaats.
Er mag daarom niet worden gevist, geroeid of op gevaren.
Zijn weer terug gereden naar de overnachtinsplaats van afgelopen nacht, het was ons daar goed bevallen.

Vandaag gereden km 37

richting Rotorua

Donderdag 22 maart
De regen, die voorspelt was, is vannacht gevallen.
We gaan dus weer eens verkassen, noordwaarts richting Rotorua.
Eerst bij Chateau Tongariro (zie Google)
ons laten verwennen net overheerlijke . . . .
Daarna noordwaarts richting Lake Taupo, dit keer met de klok mee gereden. Een prachtige weg en vele malen drukker als de andere kant.
Onderweg besloten om nog niet naar Rotorua te rijden, maar een free-camping op te zoeken.
We hebben een boekje van de verhuurder meegekregen met een heleboel vrije campings of campings waarvoor je een klein bedrag moet betalen.
Zijn uitgekomen bij Lake Okateka, zo’n 12 km onder Rotorua.
Een prima overnachtinsplaats aan het water.
Voor degene die onze route volgen, we hebben de volgende wegen gereden:
48-47-41-32-30-1-5 en nog wat binnenwegen.
Was een lange dag, maar door de afwisseling en de niet zo drukke wegen weer een mooie dag.

Vandaag gereden km 230 !!!

Tongariro National Park

Woensdag 21 maart
Na het ontbijt meteen de wandelschoenen aan en erop uit.
Weersvoorspelling voor vanmiddag houdt het op regen, dus wij vroeg op pad.
Weer een mooie en toch ook wel af en toe een zware tocht gemaakt.
De natuur is hier een overblijfsel van de diverse erupties en dus lava en maanlandschap.
Op het eind van de wandeling begon het te regenen, poncho aan en doorlopen, we zijn tenslotte géén watjes.
De hele middag regen, dus in de camper een boek en een puzzeltje erbij en rustig aan gedaan.
Weersvoorspelling voor komende dagen is zodanig, dat er niet gewandeld gaat worden.
Hebben daarom besloten het park te verlaten en richting Rotorua te gaan.
Zeker gezien, dat vijftig jaar geleden de laatste eruptie van één van de vulkanen is geweest.
Statistisch gezien komt een nieuwe dus dichterbij en dat willen we niet meemaken.