Vandaag een echte reisdag.
We gaan vanaf vandaag richting het westen. moeten tenslotte aan het eind van de week in Vancouver zijn.
Het weer is vandaag weer geheel van slag, regenbuien en af en toe zelfs een zonnige periode.
Zijn eerst naar Clearwater gereden, ongeveer 180km verderop.
Het weer laat ons nog steeds in de steek en we twijfelen of we wel de route zullen gaan rijden, die we thuis hadden gepland.
Navraag bij de informatie gedaan. De weersvoorspelling vlor de komende dagen bekeken en in overleg met een ranger van het park besloten om toch onze geplande route te gaan rijden.
Hebben nog even naar Tos en Erik gebeld, zodat we weer helemaal op de hoogte zijn.
Vanuit Clearwater zo’n 30 km de 5 gevolgd en daarna naar de 24 afgebogen.
Wat een mooie weg. Eerste 20 km alleen maar omhoog, volop bochten en hele mooie vergezichten.
Onderweg weinig campings open, de meeste gaan pas half juni weer in bedrijf.
Na nog meer bochten aangeland bij het Sheridan Lake Resort.
Prima plaats aan het meer, wie doet ons wat.
Gaan morgen via diverse scienic highways door richting Vancouver.
Vandaag de topdag betreffende de afgelegde km’s, 282, was genoeg

Hebben nu een hele goede internet verbinding.
We kunnen zondag proberen te skypen.
Vanaf 17:30 uur nederlandse tijd zijn we eventueel te bereiken voor de liefhebbers.
Skypenaam is: pchartog
 

Vannacht weer regen, ziet er voor vandaag ook niet best uit.
Vlak voordat we onze camper weer zouden opstarten, kregen we onverwachts bezoek.
Een vrouwtjes elk stond op 10 meter afstand te kijken hoe wij aan het opbreken waren.
Nou dat werden dus een paar mooie foto’s.
Laatste boodschappen gedaan. Nog even bij de bibliotheek jullie overweldigende reacties gelezen.
Ook de benzinetank weer eens gevuld. Benzine is hier “goedkoop” zodat we maar helemaal vol hebben gegooid.
Tank vol, wij leeg. CAD 150,= is wat anders dan een litertje of 40 bij ons.
Op naar Mount Robson NP. Onderweg weer geluk, weer een GRIZZLY. Pal aan de weg en deze keer aan onze kant. Op ons gemak foto’s gemaakt en ook nog een stukje film. Blijft toch altijd spannend en fascineren, zo’n groot beest van dichtbij en in de vrije natuur te zien.
Ondertussen kwam de regen met bakken uit de hemel.
Via weg nr. 16 gereden. Bij het visitors centre van Mount Robson wat informatie opgehaald en een paar foto’s van de hoogste berg in de Canadese Rockies gemaakt. Helaas was de top in de wolken door de damp vanwege de regen.
Bij een waterval weer gestopt en een kleine wandeling gemaakt. Dit is het punt, waar de allersterkste zalmen hun eindpunt hebben. Ze hebben dan 800 mijl!! vanaf de Grote Oceaan naar het binnenland gezwommen, om hier te paaien en dan te sterven.
We wilden op de camping waar Paula en Peter in 2001 al eens waren, overnachten. De camping was er nog wel, maar we vonden het te link om met de camper naar beneden te rijden over een hele slechte en steile weg.
Doorrijden dan maar naar Valemount een stukje richting Clearwater, weg nummer 5.
Op de camping weer Wi-Fi, vandaar dat de laatste dagen weer op de weblog kunnen worden gezet.
Morgen richting Clearwater. Jullie lezen het wel weer.

Rustig opgestaan. Het zonnetje schijnt
Zijn naar de Maligne Road gereden, een van de must-do als je in Jasper bent.
Bij de Maligne Canyon kwamen we een echtpaar tegen, dat al zo’n 60 jaaar in Canada woont.
Ze vonden het leuk om weer Nederlands te kunnen praten met “echte” Nederlanders.
Ze staan op de zelfde camping als wij en nodigen ons uit om vanavond een kop koffie te komen drinken.
Daarna de wandelschoenen aan en naar de canyon.
Niet onze eeerste, maar weer een ongelooflijk mooie. Het water heeft een sleuf van wel 50 meter diep gegraven in de loop van de eeuwen.
Hebben een wandeling van ruim 2,5 uur gemaakt. Omdat er een brug was weggeslagen, moesten we een omleiding nemen. Hebben we geweten, eerst steil omhoog, stukje naar beneden en weer steil omhoog.
aL bij al een pittige wandeling, maar we kwamen geheel voldaan weer bij de camper terug.
Doorgereden naar het Maligne Lake. Hier een Bald Eagle paar begluurd. Wel in de verte, maar met een goede telelens en wat extra uitvergroten toch foto’s genomen.
teruggereden naar Jasper. Boodschappen gedaan en ons daarna maar eens verwend. Een IJSJE gekocht, met hoofdletters, op z’n Canadees, dus een EXTRA grote!
Na het eten zijn we op koffie visite geweest bij de Canadese Nederlanders. Was erg gezellig en het bleek, dat de vrouw uit hetzelfde dorp komt, als een vriendin van Ems. Ten slotte heeft ze ook nog een oud-schoolvriendin in Mijdrecht wonen.
Zit je duizenden kilometers van Nederland, maak je dit mee.
Morgen verlaten we Alberta, gaan richting British Columbia. Gaat de tijd weer terug en is het tijdverschil met Nederland weer 9 uur!

Eindelijk weer Internet verbinding.
Na 4 nachten in de Nationale Parken te hebben gecampeerd, eindelijk weer verbinding met de buitenwereld.
Geslapen aan de voet van de beroemde Atabaska gletsjer. Vannacht koud, maar eerst de kachel aan om vast op te warmen.
Na een goede nacht op richting Jasper.
Onderweg gestopt bij de Sunwapta waterval, en de canyon.
Hier een wandelingetje gemaakt, wat een geweld en lawaai als het water naar beneden valt.
Saarna door naar de beroemde Athabasca waterval. Nog mooier dan de vorige, Een ongelooflijke hoeveelheid water dendert naar beneden.
Hier bijna 1,5 uur rondgekeken en ons verbaasd.
Na dit geweld, op naar Jesper.
Onderweg nog de achterkant van een elk gezien en daarna begon het te stortregenen.
Op de camping een plekje gereserveerd en daarna op naar Jasper.
Hier een wasserij gezocht, de kleren moeten nodig in de was,
Darna op naar de bibliotheek, waar we dit bericht en de vorige op de weblog hebben gezet.
Blijven morgen in Jasper en gaan dan zo langzamerhand weer richting British Columbia.
We lezen jullie reacties wel weer!!

Vandaag gaan we een fantastische dag beleven.
Het weer speelt mee, de zon schijnt!
Gisteravond hadden we alle electrische apparaten al opgeladen, als alles goed gaat slapen we vandaag aan de Icefield Parkway, zonder enkele faciliteit.
Eerst de tank maar weer eens volgegooid. Nog een brood gehaald, want onderweg is niets te koop.
Op weg naar Jasper via de prachtige Icefield Higway, wordt één van de hoogtepunten van deze vakantie.
Bij diverse uitkijkpunten gestopt en ons verbaasd over de ongelooflijk mooie natuur.
Bow Lake, een heel groot meer, grotendeeld nog bevroren was onze eerste stop.
Volgende stop was Crowfoot Glacier, daarna naar het Peyton Lake. Een wandeling naar het meer. Ongelooflijk, turkoise blauw, het lijkt wel een schilderij.
Door via de mooiste weg, die we ooit hebben gezien, naar Mistaya Canyon.
Via een korte wandeling bij de canyon aangekomen. Het water dendert hier door de canyon en heeft heel veel gaten uitgesleten in de zachte steen ondergrond. Hierdoor ontstaan z.g. potholes.
Via de Bow Pass, Nigel Pass en de Sunwapta Pass bij het Icefield centre aangekomen.
Camper op de campground, dit keer een stuk parkeerplaats waar je mag overnachten, neergezet en naar het info centrum gelopen.
Aangezien het nog steeds prachtig weer is, willen we meteen de gletsjer op. We kunnen om 17:00 uur nog mee met een tocht omhoog.
Met de bus het eerste stuk omhoog richting het overstappunt. Hier in een speciale bus overgestapt, deze rijdt op héle grote luchtbanden, dit is om de gletsjer zo weinig mogelijk te beschadigen.
Na een mooi ritje over een erg hobbelige weg aangekomen op de Atabaska gletscher.
Onvoorstelbaar, dat je hier op een ijslaag van 250 meter dik staat! De hele gletsjer beslaat een oppervlakte van 25 vierkante kilometer.
Hier rondgelopen en van het on-ge-loof-lijke mooie uitzicht genoten. Uiteraard veel foto’s gemaakt en in stilte genoten.
Vanaf de gletscher loopt een constante stroom van smeltwater, het lijkt wel een beekje.
Paula en Ems moesten van het water proeven. Het schijnt dat je dan de volgende dag 10 jaar jonger bent. Ze hadden vergeten, dat ze dan weer terug in Nederland, aan de slag moeten voor een jaar of tien, voordat ze hun aow krijgen!
Na een grandiose belevenis, hebben we in de camper lekker nagenoten. Uiteraard weer heerlijk gegeten en morgen gaan we de Icefield Highway vervolgen richting Jasper, waar we morgen willen overnachten.